بررسی میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان بر اساس داده های سامانه ثبت سرطان و ثبت مرگ استان بوشهر، ۹۲-۱۳۸۰

زمینه: سرطان پستان، شایع ترین سرطان در بین زنان جهان است. میزان بقاء این سرطان که می تواند نشانگر وضعیت برنامه های غربالگری، تشخیصی و درمانی باشد، مدتهاست مورد توجه متخصصین سلامت عمومی قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر، برآورد میزان بقاء سرطان پستان در استان بوشهر می باشد. مواد و روش ها: در یک مطالعه بقاء، اطلاعات تمام بیماران زن مبتلا به سرطان پستان از سامانه ثبت سرطان استان از فروردین 1380 تا پایان شهریور 1392 استخراج و پس از تطبیق با سامانه ثبت مرگ و تعیین وضعیت حیات بیماران مورد تحلیل بقاء قرار گرفت. از روش های جدول عمر و کاپلان- مایر و آزمون های رتبه لگاریتمی و برسلو برای محاسبه و مقایسه میزان های بقاء استفاده شد. یافته ها: 300 نفر بیمار زن ثبت شده، میانگین سنی 26/51 سال با انحراف معیار 87/13 بود. میزان بقاء 1، 2، 3، 4 و 5 ساله زنان مبتلا به ترتیب 95، 88، 78، 73 و 68 درصد برآورد شد. میانگین بقاء بیماران، 20/87 ماه (فاصله اطمینان 95 درصد= 12/93-28/81) محاسبه شد. تفاوت آماری معنی داری بین گروه های سنی (35/0p=) و مناطق مختلف از نظر میانگین بقاء مشاهده نشد (35/0p=). نتیجه گیری: میزان بقاء بیماران ثبت شده سرطان پستان در استان بوشهر، با سایر استان های کشور هم خوانی داشته ولی با توجه به تفاوت زیاد با کشورهای توسعه یافته تلاش های گسترده ای در زمینه آموزش جامعه و بهبود فرایند تشخیص، درمان و مراقبت به خصوص بعد از گذشت دو سال از زمان تشخیص را می طلبد.